Kao prevodioci i menadžeri projekata, susrećemo se sa različitim izazovima, ali i zanimljivim situacijama iz kojih se mnogo može naučiti. Najčešći izazov je kako očuvati smisao i specifičnosti izvornog jezika, a ujedno sve to prevesti i u duhu svog jezika.
Primera je dosta, a ovaj put biramo reč kokoro. To je jedna, među mnogim japanskim rečima, koja ima vrlo složeno značenje. Po mom mišljenju, u srpskom jeziku se ne može prevesti jednom rečju, jer je njen smisao mnogo bogatiji i sveobuhvatniji od pojedinačne reči. Najčešće se kod nas prevodi kao duša ili srce, ali zapravo ova reč predstavlja srž, odnosno suštinu jednog bića. Kokoro je spoj emotivnog, duhovnog, intelektualnog i onog poletnog osećaja kod čoveka, koji bismo mogli da definišemo kao motiv ili želja. To je osobina čoveka koji se suštinski preda nečemu i svom životu da smisao.
Koliko je zapravo složena, najbolje prikazuje radnja sjajnog klasičnog romana sa ovim nazivom čiji je pisac Natsume Soseki. Radnja ovog romana je smeštena u pozni period Meiji ere, kao i početak modernog doba. Taj spoj tradicionalnog i modernog prikazan je i kroz odnos studenta (naratora) i zagonetnog starijeg čoveka, kojeg narator naziva „Sensei“ (učitelj/mentor).
Koliko je teško prevesti naslov ovog romana, govori i činjenica da je kod nas uglavnom pored prevoda „Duša“, ipak ostavljen i naslov u originalu. Nakon što pročitate roman i shvatite njegovu suštinu recite nam: Ako biste morali da prevedete reč kokoro na srpski jezik jednom rečju, koja bi to reč bila?
Ako želite da ostavite svoj predlog i učestvujete u potrazi za savršenim prevodom, pogledajte članak na LinkedIn-u i ostavite komentar.